รู้เอาไว้ว่าฉันไม่เคยจะเปลี่ยนอะไร
ตั้งแต่วันนั้น ยังทนไม่ไหว แค่เจอเพียงรูปถ่าย
โทรศัพท์ก็เลอะน้ำตา
อยู่กับเพลงมากมาย
ที่ฉันยังฟัง
มันเป็นเพลงเศร้าที่เขาไม่อิน
ไม่รู้สึกเลยสักน้อย
แต่เป็นครั้งที่ร้อยของเรา
ที่ยัง คงเสียน้ำตา
กับท่อนเดิม ที่ไม่เคยจะเลือนหาย
เหมือนว่ายังรักอยู่
แต่เธอน่าจะลืมไปหมดแล้ว
ฟังและมองดูเนื้อที่เรียบเรียงไปอย่างนั้น
ไม่ว่าถ้อยคำใดก็เสียอาการได้ทั้งหมด
หวั่นไหวในใจ
ไม่อาจเลือนลบ เสียงเธอ
ที่เคยร้อง เพลงเหล่านี้
มันเป็นเพลงเศร้าที่เขาไม่อิน
ไม่รู้สึกเลยสักน้อย
แต่เป็นครั้งที่ร้อยของเรา
ที่ยัง คงเสียน้ำตา
กับท่อนเดิม ที่ไม่เคยจะเลือนหาย
เหมือนว่ายังรักอยู่
แต่เธอน่าจะลืมไปหมดแล้ว
หรืออาจจะเป็นเพลงรัก
ที่เคยได้ฟังด้วยกัน
เวลาที่เราร้องมันเป็นดั่งช่วงเวลา ที่จดจำ
เรื่องราวมากับเสียงเพลง
เพลงรักเหล่านั้น
มันเป็นเพลงรักที่เธอไม่อิน
ไม่รู้สึกมันอีกแล้ว
และแม้คืนวันเลยผ่าน
ก็ยัง คงเสียน้ำตา
กับท่อนเดิม ที่ต้องทนคิดถึงเธอ
เหมือนว่ายังรักอยู่
แต่เธอคงจะลืมไปหมดแล้ว
เป็นเพลงที่เธอไม่เปิดฟังมันอีก
แค่ฉันที่เปิดฟังมันอยู่
สมองมันสั่งฉันให้วน
อย่างเดิมในทุกวัน
เป็นเพลงที่เธอไม่อยากฟัง
เป็นเพลงที่เราเคยร้องกัน
แต่ในวันนี้เธอไม่รู้สึก